Virtual Χαστούκια

Πόσες φορές δεν έτυχε στον καθ' ένα μας να βρεθεί κάποιος η κάποια στο διαδύκτιο, που να μας σπάσει τα νεύρα τόσο, ώστε να μας τα κάνει κρόσσια; Πολλές φορές σίγουρα.
Τι σκέψεις κάναμε άραγε; Έτυχε για παράδειγμα να σκευτείτε,

"να σε είχα μπροστά μου αυτήν την στιγμή μονάχα,
και τι στον κόσμο.."
..έ; έπεσα σχετικά μέσα;

Η μεγαλύτερη ανακάλυψη λοιπόν (πιστέψτε με) μετά τον υπολογιστή, θα είναι η Virtual σφαλιάρα/μπουνιά/κλωτσιά/πιστολιά κ.λ.π.
Να έχεις την δυνατότητα δηλαδή, με το που θα σου σπάσει κάποιος η κάποια τα νεύρα, να του κοπανάς μία σβουριχτή, που να ναι όλη δική του.

Θα μου πείς τώρα βέβαια, "και αυτό θα λύσει το πρόβλημμα;" Σίγουρα δεν λύνεις κανένα πρόβλημμα, μα σίγουρα δεν είσαι ο χαμένος.
Δεν μπορεί να σου την πέφτει κάποιος κρυμένος πίσω απο την ανωνυμία του, και να παίζει με την υπομονή σου, δεν γίνεται, δε λέει. Έφταιξες και θα πληρώσεις ρε μαγκίτη.

Έπειτα, θα έχει και τα καλά της αυτή η μέθοδος.
Δεν θα μπορεί να σου κάνει μήνυση ο βαρεμένος, διότι, τι θα πεί στο δικαστήριο όταν ρωτηθεί γιατί δεν φαίνονται μόλωπες;

Ήταν εικονική η γροθιά;
Τρίξαν τα σαγόνια μου αλά δεν μου 'σπασε δόντι;
Βουίζουν ακόμα τ' αυτιά μου αλά δεν κοκκίνησε το μάγουλό μου;
Να μου φέρει πίσω την τούφα απο τα μαλλιά μου;

Σαχλαμάρες, η υπόθεση θεωρείται λήξασα και το κατηγορούμενο nickname αθώον.

Αλήθεια, το σκεφτήκατε ποτέ τι θα γινόταν ..αν γινότανε;
Η μισή Ελλάδα θα έδερνε την άλλη μισή. Γυναίκες θα μαλλιοτραβιόντουσαν καθημερινά "κακούργα μου πήρες τον άντρα", οι μισοί άντρες θα παίζανε μπουνιές με τους άλλους μισούς, πάντως δεν θα γλίτωνε κανέναν πλέον η ανωνυμία, και θα είμασταν όλοι χάπι.
Πάω τώρα "να σπάσω φαρμακεία να βρώ τα χάπια μου.."
Α, ρε Πάριε, και σένα θα σε δείρουμε.. PC έχεις;


Απο το καταπληκτικό A! μπε μπα blog! το Μπινελικοδρόμιο